Ik lees 'De vrouw. De waarheid over het vrouwelijk lichaam' van Natalie Angier
http://en.wikipedia.org/wiki/Natalie_Angier
en geraak er licht door geëmotioneerd.
De clitoris is blijkbaar geruime tijd - tot midden de jaren zestig notabene! - gebukt gegaan onder een wel erg vergaande vorm van onderwaardering.De beschuldigende vinger wijst in de richting van Sigmund Freud die beweerde dat een clitoraal orgasme een ‘infantiel’ orgasme was en een vaginaal orgasme een ‘volwassen’ orgasme. Een vrouw, zo luidt zijn theorie, zou er eindelijk maar eens moeten mee ophouden aandacht te schenken aan haar ‘rudimentaire fallus’ en zich concentreren op wat haar een vrouw maakt: de vagina. Alleen dan kan ze seksuele vervulling vinden. Hoe groot de verontwaardiging ook wanneer de zo gewaardeerde clitoris wordt afgedaan als een rudimentaire fallus, de vergelijking tussen de clitoris en de penis is blijkbaar meer dan eens gemaakt en deels terecht.
Embryonaal gezien is het waar dat de clitoris de tegenhanger van de penis is. Een foetus kan zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen ontwikkelen, of, anders gezegd, de penis en de clitoris komen voort uit dezelfde genitale lijst en hebben dezelfde onderliggende neuronenarchitectuur.
Maar de vergelijking gaat nog verder: net als de penis kan de clitoris in opgewonden toestand ‘groeien’. Een opgewonden clitoris kan tot tweemaal de afmetingen aannemen van een clitoris ‘in rust’. Verantwoordelijk hiervoor zijn de duizenden adertjes in de schacht die bij opwinding een zwelling kunnen veroorzaken waardoor de glans van de clitoris omhoog wordt geduwd. Bovendien doen de aanwezige zwellichamen hier nog een schepje bovenop door het bloed in de richting van de glans te stuwen.
Juicht niet te vroeg, vrouwen: hoe opgewonden een clitoris ook, ze kan de trotse stijfheid van een penis in erectie niet evenaren. De groep aders die ervoor zorgt dat het bloed de penis kan verlaten, de zogenaamde aderlijke plexus, ontbreekt bij de clitoris. Op zich geen groot gemis zul je denken, maar bij opwinding drukken de spieren in de schacht van de penis de aderlijke plexus tijdelijk samen waardoor het bloed niet wegkan en de penis zich in zijn volle glorie opricht en verstijfd. Het aderstelsel in de clitoris is diffuser. Bij opwinding neemt de bloedtoevoer naar de clitoris wel toe, maar niets belet dat het bloed ook terug wegkan met als gevolg dat er niet te pronken valt met ‘een stijve’.
Er zijn wel aanwijzingen dat het meer verspreide en verfijnde netwerk van aders in de clitoris, haar in staat stelt snel uit te zetten en weer te ontspannen. Dit zou de oorzaak zijn van het o zo benijdde talent van de vrouw meervoudige orgasmen te hebben.
Hoe infantiel is dàt, meneer Freud ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten