Het vrouwelijk schaamhaar mag bijzonder trots op zichzelf zijn: in tegenstelling tot het mannelijk schaamhaar blijkt het door de eeuwen heen een onuitputtelijke bron van discussie en blijft het tot op vandaag voor tegengestelde meningen zorgen. Bedekken - niet bedekken, wegscheren - niet wegscheren, zinvol - zinloos, te versieren - te verwaarlozen, vies – hygiënisch… Hoogdringend tijd om het eens schaamteloos te hebben over schaamhaar.
Volgens Morris komt het schaamhaar bij een meisje schoorvoetend kijken rond de leeftijd
van 11 à 12 jaar. De twee daaropvolgende jaren wordt het vooral
dikker en donkerder. Zo rond haar veertiende neem de hoeveelheid toe
en vormt het de welbekende driehoek op de venusheuvel. Is het meisje
ongeveer 15 dan is het schaamhaar ‘volwassen’: de groei is
afgerond en het heeft zijn definitieve vorm. Uit onderzoek blijkt dat
vele meisjes dit een allesbehalve aangename ontwikkeling vinden. Daar
waar voorheen het gladde, naakte ‘spleetje’ te zien was groeit nu
een bos haar dat als ‘dierlijk’ en ‘mannelijk’ ervaren
wordt…en dan komt de onvermijdelijke vraag “mama, papa, waar
dient dit in godsnaam voor?”
Er
kunnen drie plausibele antwoorden gegeven worden volgens Desmond Morris. Ten eerste zou het
krijgen van schaamhaar een uiterlijk teken zijn van seksuele
volwassenheid. In de oertijd waar iedereen naakt rond liep, toont de
jonge vrouw met haar schaamhaar fysiek klaar te zijn voor seksueel
contact. Het feit dat het schaamhaar volgroeid is op 15 jaar lijkt
deze hypothese te ondersteunen. Vijftien jaar is immers ook de
gemiddelde leeftijd waarop de ovulatie begint en de jonge vrouw de
biologische mogelijkheid heeft zich voort te planten. De afwezigheid
van schaamhaar zou dan de functie vervullen van rood licht voor de
seksuele driften van onze mannelijke voorouder, terwijl de
aanwezigheid van schaamhaar het licht op groen doet springen.
Ten
tweede is het schaamhaar een geurige verleider. In de schaamstreek
bevinden zich huidklieren die speciale geurstoffen afgeven, feromonen
genaamd. Volwassen mannen zouden deze geur onbewust seksueel
opwindend en aantrekkelijk vinden. Aangezien deze feromonen beter
blijven hangen in het schaamhaar dan op de gladde huid, zou het bosje
haar de rol van geurige lokker spelen.
Ten slotte zou het schaamhaar bij de vrouw dienen als stootkussen om bij
hevige seksuele contacten de venusheuvel te beschermen tegen
beschadiging. Hoewel deze functie vaak vermeld wordt, lijkt ze me toch
weinig waarschijnlijk: heb jij een vrouw die haar schaamhaar heeft
afgeschoren al horen klagen over ondraaglijke pijnen bij het vrijen?
Ik kan niet wachten om de mannelijke variant van dit boek te lezen:http://www.cuttingedge.be/books/reviews/158850-naakte-man
Ik steek er ongetwijfeld iets van op!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten